Zmarł pastor Friedrich Magirius - Człowiek Pojednania

Laureat tytułu Człowiek Pojednania Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów za rok 2012

Zmarł pastor Friedrich Magirius

Fot. Miasto Lipsk – Anja-Christin Winkler

13 października odszedł Friedrich Magirius (26.06.1930 - 13.10.2025) – pastor Kościoła ewangelickiego, wybitny teolog, działacz na rzecz pojednania narodów.

Studiował teologię w Berlinie i na Uniwersytecie w Greifswaldzie, od roku 1958 był pastorem, najpierw w Einsiedel koło Chemnitz, potem, w latach 1982-1995, w kościele św. Mikołaja w Lipsku. Był superintendentem (czyli odpowiednikiem biskupa) tamtejszego okręgu kościelnego.

Ks. Magirius należał do czołowych działaczy opozycji w NRD; np. w jego kościele odbywały się ważne spotkania, między innymi w trakcie pamiętnego roku.

/z laudacji wygłoszonej przez Stanisława Krajewskiego, Współprzewodniczącego Polskiej Rady Chrześcjan i Żydów podczas uroczystości nadania Pastorowi tytułu Człowiek Pojednania:/

O autorytecie, którym się cieszył, a potrafił go zdobyć w bardzo trudnych warunkach dyktatury okresu NRD, najlepiej świadczy fakt, że po odzyskaniu wolności był przez kilkanaście lat radnym miejskim Lipska (z ramienia Sojuszu 90/Zielonych), a w okresie tuż po zjednoczeniu Niemiec, w latach 1990-94, był przewodniczącym Rady Miejskiej Lipska. Sprawował i inne funkcje, ale dla nas szczególnie ważne jest to, że Pastor Magirius od dawna działał na niwie zarówno ekumenicznej jak i chrześcijańsko-żydowskiej w Niemczech; całe lata był przewodniczącym Chrześcijańsko-Żydowskiej Grupy Roboczej Lipska.

Jednak z perspektywy polskiej najistotniejsze jest inne jego dokonanie - to, co nazwał "najpiękniejszą przygodą swojego życia", a mianowicie fakt, że podjął na terenie NRD dzieło Aktion Sühnezeichen (Znaki Pokuty), zaczęte w RFN przez Lothara Kreyssiga. Kreyssig był prawnikiem, który zaprotestował w 1941 przeciw eutanazji niepełnosprawnych. Odsuniety na margines życia, w swoim majątku ziemskim ukrywał Żydów.

Kwestia stosunku do Żydów była więc obecna u początków procesu, który doprowadził doAkcji Znaki Pokuty. Kreyssig zapoczątkował ją w latach 1960., chcąc przezwyciężać niemiecką winę i zmierzając do pojednania poprzez czynienie dobra i kontakty zwykłych ludzi.

W latach 1974-1982 Pastor Magirius był kierownikiem Akcji Znaki Pokuty w NRD. W NRD w przeciwieństwie do RFN nie mógł liczyć na wolontariuszy, którzy włączyliby się do akcji w ramach zastępczej służby wojskowej. Mógł jednak znaleźć chętnych na wyjazdy wakacyjne. Organizował obozy dla młodzieży z udziałem Niemców, Polaków, a także Czechów i Słowaków.