Na stronie od 2005-09-04
Rozdział 5. publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
Zarzut odpowiedzialności zbiorowej wszystkich współczesnych Jezusowi Żydów za Jego śmierć pozostaje w jawnej sprzeczności z danymi samej Ewangelii
Na stronie od 2005-09-04
Rozdział 6. publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
Trwanie lzraela (tam, gdzie tyle starożytnych narodów znikło bez śladu) jest faktem historycznym i znakiem, który należy interpretować w ramach planu Bożego. Trzeba w każdym razie odejść od tradycyjnej koncepcji narodu ukaranego, zachowanego jako żyjący argument dla apologetyki chrześcijańskiej. On pozostaje narodem wybranym, "dobrą oliwką", w którą wszczepione zostały gałązki dziczki oliwnej narodów.
Na stronie od 2005-09-03
Rozdział 3. publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
Kościół bowiem Chrystusowy uznaje, iż początki jego wiary i wybrania znajdują się według Bożej tajemnicy zbawienia już u Patriarchów, Mojżesza i Proroków, Wyznaje, że w powołaniu Abrahama zawarte jest również powołanie wszystkich wyznawców Chrystusa, synów owego Patriarchy według wiary (por. Gal 3, 3, 7), i że wyjście ludu wybranego z ziemi niewoli jest mistyczną zapowiedzią i znakiem zbawienia Kościoła.
Na stronie od 2005-09-03
Rozdział 2. publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
Po pierwsze, przez długie wieki Polska była wspólnym domem Żydów i chrześcijan, "drugą ojczyzną" Żydów, którzy stworzyli tutaj własne formy religijności, specyficzną obyczajowość, a także własną bogatą kulturę.
Po drugie, na ziemiach polskich znajduje się większość obozów zagłady, w których hitlerowcy dokonali bezprzykładnego ludobójstwa mordujące miliony Żydów polskich i zwożonych z wszystkich krajów okupowanej Europy. Dlatego Szoah nie jest dla nas czymś obcym, lecz wrasta nierozdzielnie w świadomość narodu polskiego.
Na stronie od 2005-09-03
Rozdział 1. publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
"Religia żydowska nie jest dla naszej religii rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym. Stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii" powiedział Jan Paweł II podczas pamiętnej wizyty w rzymskiej Synagodze Większej 13 kwietnia 1986 roku.
Na stronie od 2005-09-03
Dialog w odniesieniu do relacji między chrześcijanami a Żydami oznacza najpierw odejście od formy dysput teologicznych, które w dużej mierze określały dotychczasowe wzajemne odniesienia członków obu tych religii do siebie.
Na stronie od 2005-09-03
Wstęp do publikcji Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów
"Kościół katolicki o swoich żydowskich korzeniach"
Nie możemy zrozumieć samych siebie bez Jezusa Chrystusa - i bez Żydów. Nie chodzi więc we wzajemnych relacjach jedynie o sam dialog, (...) ale o coś więcej, o czym Papież mówi od dawna - o wiarę biblijną, o zakorzenienie chrześcijan i Kościoła w historii ludu Izraela.
Publikację tę kierujemy zwłaszcza do katechetów i uczniów ostatnich klas szkół średnich. Ale także do wszystkich zainteresowanych, również ludzi świeckich. Mamy nadzieję, że dotrze ona do środowisk dotąd nieświadomych tej problematyki.
Na stronie od 2002-11-10
W 43 numerze „Tygodnika” ukazał się mój artykuł, w którym wyrażałem wątpliwości wobec niektórych tez, zawartych w deklaracji pt.: „Święty obowiązek”. (Dokument, sygnowany przez grupę uczonych amerykańskich zajmujących się dialogiem chrześcijańsko-żydowskim, został opublikowany w 40 numerze „TP”). Do moich wątpliwości ustosunkowali się księża Michał Czajkowski i John Pawlikowski OSM. Ich wypowiedzi wymagają jednak komentarza. Dotyczy to zwłaszcza tekstu ks. Pawlikowskiego. Piotr Sikora - Sporu o Oświadczenie amerykańskich teologów o stosunku chrześcijaństwa do judaizmu ciąg dalszy. Tygodnik Powszechny, Nr 45 (2783), 10 listopada 2002
Na stronie od 2002-10-27
Jako sygnatariusza niedawno opublikowanego dokumentu „Święty obowiązek” cieszy mnie możliwość odpowiedzenia panu Piotrowi Sikorze na jego refleksję. To oczywiste, że ci, którzy opracowali ten dokument, przekazali go jako zaproszenie do dalszej refleksji nad teologią relacji chrześcijańsko-żydowskich. Tygodnik Powszechny, Nr 43 (2781), 27 października 2002.
Na stronie od 2001-10-30
Teszuwa jest procesem. Póki jesteśmy weń włączeni, póki utrzymujemy się na drodze powrotu do właściwej postawy, póty zasługujemy na pobłażliwy wyrok. Mamy prawo mówić ase imanu cedaka wachesed wehoszienu, czyli „postępuj z nami sprawiedliwie i miłosiernie, i wybaw nas”.
Tak jest również ze stosunkami chrześcijańsko-żydowskimi – na świecie i w Polsce. Oczywiście mamy tu brak symetrii: ...